Volg de pijlen

 

In een kastje op zolder

Staat al een poosje

In een la een stoffig doosje

Met tastbare herinneringen aan heroïsche avonden

Die ik ooit zwoegde door de polder

 

Over van wind en stof vergeven buitenwegen

Lauw drinken in een pakje

Plakjes komkommer in een zakje

Aan m’n riem

In de verte nadert regen

 

Dikke sokken stuiven vol poeder

Met een blaar richting het doel 

EHBO’er op een klapstoel

Volg de pijlen

Kadetjes met vlokken van m’n moeder

 

Wat zou ik ze graag allemaal nog spelden op m’n jas

Die medailles van de vijf en van de tien

Voor de spiegel staan en weer die kleine jongen zien

Trots op wat ie flikte

Maar dat gaat niet meer. Dat was

Al 28 keer een Avond4daagse in het dorp. Hieronder een impressie van AI, langs een typisch Zeewolder gebouw, met een jolige vader, een kind met een blaar, tante Jet én krentenbollen van de uitdeel.

Blafjes zijn gedichten bij zaken waarvan de inner-zeehond aanslaat.