Ha, Havendagen
Het Hollandse haventje heeft heden huiselijke Havendagen
Heel hectisch, heus
Historische handelsschepen hijsen hun hulpzeilen hemelwaarts
Hoor hier horden handwerkslieden
Hoor hier hoogstaande herenkoren
Het halve heem huist hier harmonieus
Huisvaders, huismoeders hobbelen hier heimelijk
Hummeltjes hijgen herhaaldelijk: hé hallo, help, hoever, hoelang?
Hoofdschuddend hakkelt hij: h-hooguit h-halverwege!
Haar handen handelen handig hun handenbindende huilebalken
Hij houdt, hangende haar handelen, heerlijke haringen hoog
Hongerig hapt het hele huisgezin haastig heerlijke Hollandse hapjes
Helemaal happy hobbelen hunnie huiswaarts
Honderd groene badmutsen
Trappelen in het water
En wachten op de knal
Om naar de gele bal te zwemmen
En terug weer naar de wal
Om een maatje aan te tikken
Die trappen zal met helm en al
Over rechte hete wegen
Ga het flikken
Als eerste je maatje aan te tikken
Die zo hard ie kan gaat rennen, zweetdruppels gutsen
Voor de eer van jezelf, je fietser
En één van de honderd groene badmutsen
Goeie energie in het dorp tijdens de Endurance
Foto: Ruud van Velzen
De groeten!
Grote grazers, ik kan geen kant uit, sjokken altijd net waar ik rijd
Relaxen rond, op, in het water van het Wolderwijd
Over glimmende golfjes, een bovendek vol, heen-en-weert de pont
Een dijk vol vliegjes in m'n mond
Taal lijkt Duits, zolang de zomer duurt
Een wolk van vlees trekt ‘s avonds langzaam door de buurt
Natuur heeft hier, goddank, geen bergen of dalen
Uren verblijf ik in het bos, tegel na tegel, niet te verdwalen
Inentingen niet nodig, malariapillen overbodig
Tropische palmterrasjes aan het water
Zorgen zijn voor later
En
Een
Witte Wilgenhorst is voor nu
Over tien dagen
Loopt de vakantie af, en rijd ik m’n dorp weer binnen
Dan pas gaat mijn vrije tijd
Echt beginnen
!
Foto Konikpaarden in de Stille Kern: Ben Haven
Die éne vlag
Er is een vlag
Die wel wil wapperen
Maar niet mag
Samen met een tienertas
Die tienden slechts
Te klein was
Tijdens het examenfeest
Raakt die éne vlag
Mij elk jaar weer het meest
Ze kon slecht voorbereiden
Ziekte, spanningen, of beide
De stof verkeerd begrepen
Botte pech of domweg
Andere belangen
Het niveau te hoog gegrepen
In dat luide rood-wit-blauw
Hoor ik het verhaal
Van die vlag van jou
Volg de pijlen
In een kastje op zolder
Staat al een poosje
In een la een stoffig doosje
Met tastbare herinneringen aan heroïsche avonden
Die ik ooit zwoegde door de polder
Over van wind en stof vergeven buitenwegen
Lauw drinken in een pakje
Plakjes komkommer in een zakje
Aan m’n riem
In de verte nadert regen
Dikke sokken stuiven vol poeder
Met een blaar richting het doel
EHBO’er op een klapstoel
Volg de pijlen
Kadetjes met vlokken van m’n moeder
Wat zou ik ze graag allemaal nog spelden op m’n jas
Die medailles van de vijf en van de tien
Voor de spiegel staan en weer die kleine jongen zien
Trots op wat ie flikte
Maar dat gaat niet meer. Dat was.
Al 28 keer een Avond4daagse in het dorp. Hieronder een impressie van AI, langs een typisch Zeewolder gebouw, met een jolige vader, een kind met een blaar, tante Jet én krentenbollen van de uitdeel.
Een maartse avond
De vlinders kruipen langzaam uit hun pop
Onwennig fladd’ren in de spots talenten
Als zonnestralen op een nieuwe lente
Een fris geluid, een tulp komt uit de knop
Van plan om het publiek te gaan verbazen
Met koper, slagwerk, toetsen, snaar en hout
Zo'n tien weken terug wist jong, wist oud
Er nóch van toeten nóch van blazen
De snaren stil, ventielen ventileerden
De strijkstok streek, de trommel heeft getromd
Talenten bogen, wij applaudisseerden
En als het laatste klapje is verstomd:
Chapeau, voor iedereen, die hun dat leerde
De bloei begint, een mooie zomer komt!
Voor AMVZ, Big Bend Sway Wolde en het Zeewolder Symfonieorkest, als dank voor het starten met een Nieuw Talent Orkest
666, een duivelskind?
Zoiets moois
Vloeiende lijnen
Lieve kleuren
Uitgesproken
Een plek
Waarover niemand kan zeuren
Luna is gestopt met roken
Er lag een leeg pakje shag
Polderkind
Ik ben een polderkind
Van tussen bint en suikerbiet
Van tussen de tochten en wuivend riet
Fietsen gaat tegen de wind
Ik ben een polderkind
Van opgeven is hier geen sprake
En als ‘t er niet is, dan gaan we het maken
Fietsen gaat tegen de wind
Ik ben een polderkind
Vrijheid zover je kunt kijken
Geborgenheid binnen de dijken
Fietsen gaat tegen de wind
Ik ben een polderkind
Dat in die weidsheid z’n ruimte vindt
En die voor altijd zal bewaken
Want fietsen gaat tegen de wind!
Bevrijdingsdag 2025, voorgelezen door Madelief van der Wel, voorleeskampioen Zeewolde 2025
Een beetje
Ik heb een cadeau
Voor jou
Het is heel bijzonder
Ik denk dat jij het al hebt
Maar dat je het eigenlijk nooit hebben wou
Ik geef je een beetje van m’n pijn
Van m’n verdriet
Niet alles hoor,
Gewoon een beetje
Meer niet
Ik heb het mooi voor je verpakt
Al ging dat best wel slecht
Papier wordt nat van tranen
En aan verdriet
Plakt plakband ook niet echt
Ik heb geen bonnetje
Dus je kunt mijn pijn niet ruilen
Houd je mijn cadeautje af?
Oké, dat snap ik best
Maar wil je dan wel samen met mij huilen?
4 mei 2025 voorgedragen in het programma Up-to-date, van Lokale Omroep Zeewolde
Blaf-blaf
Links klotst het water
Wind blaast in m’n oor
Rechts wuift het riet
De Biezenburcht recht voor
Ik hoor m’n hondje blaffen
Fietsen kan hier
Wandel door
Het bos is groots
Betonnen spoor
Ik hoor m’n hondje blaffen
Als pinken loeien op het plein
Als Havendagen er weer zijn
Als Winterworld is opgebouwd
Zeewolde ‘K wis‘t me bezighoudt
Alles wat mijn hart begeert
En VVZ gepromoveerd
Ik hoor m’n hondje blaffen
Gloeiend zijn mijn wangen
Mijn kaken Bakenrood
Mijn innerzeehond: luid en blij
Met z’n flippers in die klei!
